Vele zeer nuchtere rationele mensen doen het af als klare onzin: telepathie. Die andere helft van de bevolking, de gevoelige zieltjes waarvan het lijkt dat ze in alles een teken zien, geloven wel in de magie van telepathie. Want ‘toeval’, dat staat niet in hun woordenboek. En reken me maar gerust bij die gevoelige zieltjes-groep. Zeker in de pandemie-tijden waarin we letterlijk op afstand van onze geliefden waren, betekenden telepathietekens een zalf voor de ziel. Net denken aan die ene vriend als hij op datzelfde moment een berichtje stuurt, het lijflied van je beste vriendinnengroepje horen op het ogenblik dat je denkt ‘We moeten nog eens een videocall organiseren’,… Het zijn zachte duwtjes richting roze wolk, verpakt met een strik als klein gelukske, juist op zo’n momenten dat de buitenwereld bikkelhard is.
We hebben niet altijd een gsm of pc nodig om met vrienden en familie verbonden te blijven. Aan elkaar denken op hetzelfde moment – bewust of onbewust – is de rode levensdraad die de vriendschaps- of familieband nog sterker maakt. Geen emoji’s of flashy gifs nodig, we verstaan elkaar zo ook wel.