In het mooie kantoor van Remant Transport Architects, waarvoor veel dank aan Annemie Tempst, hadden we Bieke Ilegems over de vloer. Zij is allerminst ‘in één hokje te plaatsen’: van vele mooie markten thuis. Nieuwsanker, presentatrice, auteur, influencer,… Bieke leerde ons de charme van het imperfect zijn. Ze schreef er zelfs een boek over… Ze startte haar uiteenzetting met het maken van tijd om ‘aan te komen’: in de hectiek van alle dag is het belangrijk om voor onszelf te zorgen. We sloten even onze ogen en met haar zachte stem begeleidde Bieke ons naar het verdere verloop van de avond. We ontspanden onze kaken en schouders en gebruikten onze adem als anker. We concentreerden ons op onze ademhaling. Ze had geen PowerPointpresentatie bij en dat siert haar. Zo omschreef ze het mooi: ‘Ik breng mezelf mee en geen presentatie. Dat is fake, dat is niet ‘ik”.
In eigen woorden vertelde ze haar verhaal. Wij hingen alvast aan haar lippen. Ze startte met een groot misverstand over haar de wereld uit te helpen. Dat ze altijd alles op een rijtje heeft en zich heel zelfverzekerd voelt. En ook dat ze geen stress zou hebben om hier voor ons te staan. Net als iedereen kampt zij ook met zelfontmijnende gedachten en wil zij uit die mallemolen stappen. Herkenbaarheid troef. Want heel veel mensen herkennen dat. Die ‘zelfsaboteur’ in ons hoofd. Soms krijgt ze thuis de repliek om ‘haar eigen boek nog eens te lezen’ wanneer zij terug in die heksenketel dreigt te belanden. Dé truc? Mild zijn voor jezelf. Het is oké om niet altijd oké te zijn. ‘The message is in the mess’. Ze vroeg ons ook wie van ons zichzelf ziet als een perfectionist. Er gingen veel handen de lucht in. Wij zijn zo bang om bekritiseerd te worden. En die Instagramfilter? Die is fake. We zijn daarnaast ook echte peoplepleasers. Iets goeds willen doen voor iemand anders is oké maar niet ten koste van jezelf.
Bieke benadrukte dat ze geen zelfhulpgoeroe of leerkracht is. Maar dat ze met veel nieuwsgierigheid de mens achter de functietitel wil leren kennen. De persoon achter die naambadge op een ‘fancy netwerkreceptie’. Een mooie anekdote hierover deelde ze ons met veel plezier. Naambadges met drie puntjes op, om zelf in te vullen. Zo schreef iemand dat hij zich een ‘bruistablet’ noemt: energie krijgend van mensen. Want wat zegt nu een functietitel eigenlijk? Niets.
Verder kwamen we meer te weten over het ‘The good girl syndrome’. En hoe discriminatie tegenover vrouwen nog altijd om de hoek loert. Als een vrouw op het werk zich stevig laat horen, krijgt ze al gauw dit te horen: ‘Amai, wat een bitch’. Terwijl een man met hetzelfde discours dit krijgt: ‘Amai, die heeft karakter. Leiderschapskwaliteiten!’ Bieke leerde ons ook om onze grenzen te stellen. ‘Nee zeggen zonder ‘maar”. Ook het impostersyndroom kwam naar boven. ‘De angst om ontmaskerd te worden als bedrieger.’ Trouwens, hoe hoger opgeleid, hoe groter die ‘imposter’gevoelens.
Ze gaf ons concrete tips mee. Zoals om ook eens een uitdaging aan te gaan waarvan we bang zijn. En zien wat er gebeurt. Om angst om te zetten in moed. Verder kwam zelfliefde vaak aan bod. Want hoe doen we dat en is dat niet egoïstisch? Met onze auto gaan we op onderhoud, we tanken hem vol maar waarom doen we dat niet met onszelf? Jezelf is jouw belangrijkste relatie: je neemt altijd en overal jezelf mee. Een klassieker maar de nagel op de kop: ‘Als je jezelf niet graag ziet, hoe wil je dan dat anderen je graag zien?’ ‘Spreek tegen jezelf zoals je tegen je kind of je beste vriend zou praten’. Bieke heeft op haar bureau een foto van zichzelf als kindje gezet. Ze wil daar goed voor zorgen. Dat kleine Bieke zit nog altijd in haar.
‘Probeer niet te reageren zoals je altijd reageert’. Geloof niet alles wat je denkt’. Want élke dag passeren er tussen de 40.000 en 60.000 gedachtes. Immens. Vaak ben je dus zelf je grootste saboteur. ‘Get out of your own way’. ‘Je gedachten, dat is energie. Probeer je te focussen op wat er wel is. ‘Als je denkt dat je baas slechtgezind gaat zijn, dan IS hij slechtgezind’. ‘Believe it and you will see it’. ‘If you change the way you look at things, the things you look at will change’. Eigenlijk is het supersimpel… De kracht van je hoofd is dan ook zo belangrijk. En laat geluk niet afhangen van voorwaarden in de toekomst. Zoals de kleppers ‘Als ik in pensioen ben, dan ga ik dit en dat doen’ of ‘Als ik 15 kg ben afgevallen, dan zal ik dit en dat ondernemen’.
Leer hoe belangrijk het is om eens niets te doen. Om stilte te hebben. Want soms is niets doen het productiefste dat je kan doen voor jezelf. Fun hebben zonder functie. Leren om je over te geven aan het moment. Aan het nu. Het belang van slapen wordt ook onderschat. En hoe je jouw dag begint: ochtendrituelen. Zoals het ritueel van jezelf in de spiegel een high five te geven. Of ‘morning pages’: intuïtief beginnen te schrijven en zien wat er komt.
Bieke sloot haar uiteenzetting mooi af met een voorleesmoment van een fragment uit haar boek. De ‘wat als’-episode. Ze sloot krachtig af met ‘Don’t miss your life’ en ‘Durf te stralen!’ En stralen, dat deden we. We rondden de avond gezellig af met een heerlijk drankje en hapje in het knappe kantoor van Remant Transport Architects. Weer een geslaagde avond!